बिम्ब कविता



लक्ष्मी जाेशी श्रेष्ठ
विराटनगर
*आत्मिय 
  आफन्त संग
  छुटिृनु पर्ने रहेछ,
  अवश्य पनि  एकदिन त।
  
*आकाशमा
  कालाे बादल 
  मडारियाे,बेग हान्दै
  बर्षाकाे याम,रसिलाे धरती।

*सपनाहरु
  उसले देखेका
  पूरा हुन नपाउँदै
  बिलाउँदै गए,मधुरा,अधुरा।

*धेरै
  टाढा सम्म
  जिन्दगीकाे यात्रामा हामी
  जानू छ,निरन्तर हिँडेरै।


Comments

Popular posts from this blog

दोस्रो महाधिवेशन बाट गुल्मी दह बलालको नेतृत्वमा नयाँ कार्य समिति चयन !

वीरगाथा सहकारीको सुझाव संकलन कार्यक्रम सम्पन्न

वीरगाथा साकोसद्वारा सहकारी शिक्षा तालिम सम्पन्न